Je kunt bijna elke vrouw wel wakker maken voor een weekendje shoppen in New York, toch? Heerlijk de winkels afstruinen en kopen wat je leuk vindt. Ja, winkelen is nou eenmaal een echt vrouwendingetje. Sommige vrouwen winkelen alleen net even teveel, zoveel zelfs dat ze verslaafd zijn aan shoppen. De komende weken lezen jullie elke twee weken een verhaal van een vrouw, of familie ervan, die verslaafd is aan winkelen.
Vandaag geven we het woord aan Esmée (22). Esmée is student en haar moeder heeft last van een shopverslaving. Zo is het allemaal begonnen: “Zolang ik weet is mijn moeder al dol op winkelen. Vroeger gingen we elke week naar de stad en kochten we wat leuke dingetjes. Dat kon toen ook, want mijn vader was er gewoon nog en had een goede baan.”
“Toen hij 6 jaar geleden overleed aan een hartstilstand stond ons leven ook even stil. Mijn moeder had nooit gewerkt, dus moest opeens op zoek naar een job. Gelukkig kon ze bij het bedrijf van vrienden aan de slag als secretaresse. Ze vond het moeilijk om nu hard te werken voor een klein beetje geld. Normaal zorgde ze voor mij en deed ze het huishouden. Wanneer er nog tijd over was ging ze lekker koffiedrinken bij vriendinnen. Toch ging ze nu – met enige tegenzin – aan het werk.”
“Steeds vaker zag ik haar in de avond achter haar laptop zitten. Negen van de tien keer was ze dan aan het online shoppen. Op een gegeven moment kwamen er elke dag wel pakketjes binnen voor haar. Pakketten vol met kleding en vol met schoenen. Ook ging ze elk weekend nog de stad in om te winkelen.”
“Ik riep m’n moeder op een dag bij me om te zeggen dat ik me zorgen om haar maakte. Ze barstte in huilen uit en zei dat ze niet zonder papa kon. Ik werd er echt heel erg verdrietig van om mijn moeder zo te zien. Ik vroeg of ze shopverslaafd was en ze zei ‘nee’. Later krabbelde ze terug en zei ze dat ze wel degelijk een probleem had. Het was zelfs zo erg dat ze al mijn vaders geld op had gemaakt. Het geld dat als buffertje bedoeld was. Het geld dat voor mij was om te gaan studeren. Het geld dat fungeerde voor als mama even werkloos zou zijn. Alles was in één klap weg. Nouja, weg… Het zat allemaal in haar kledingkast. Maar wat was dat nou nog waard? Niks.’
“Ik ben een tijdje heel erg boos op m’n moeder geweest. Daarvan is ze ook wel geschrokken, want sindsdien is ze echt minder gaan winkelen. Ze moest ook wel, want ze had amper nog geld. Ze kan nu alleen haar eigen salaris nog opmaken aan winkelen, mijn vaders geld is immers al op. Ik werk zelf ook en ben door haar gedrag echt anti-winkelen geworden. Ik weet namelijk hoeveel pijn het mensen kan doen. Helaas…”
Heb of ken jij ook iemand met een shopverslaving en wil jij jouw verhaal (anoniem) doen? Stuur dan een mailtje naar vera@fashionlab.nl
Beelden: Shutterstock
Je moet ingelogd zijn om een comment achter te laten.
Inloggen OF