Shopverslaving: “M’n hele straat kent me door alle pakketjes die er dagelijks komen”
Je kunt bijna elke vrouw wel wakker maken voor een weekendje shoppen in New York, toch? Heerlijk de winkels afstruinen en kopen wat je leuk vindt. Ja, winkelen is nou eenmaal een echt vrouwendingetje. Sommige vrouwen winkelen alleen net even teveel, zoveel zelfs dat ze verslaafd zijn aan shoppen. De komende weken lezen jullie elke twee weken een verhaal van een vrouw die verslaafd is aan winkelen.
Vandaag geven we het woord aan Lieke (29). Lieke werkt al jaren als mondhygiëniste en heeft al jaren last van een shopverslaving. “Toen ik 25 jaar was kreeg ik na lang solliciteren mijn eerste echte baan als mondhygiëniste. Het eerste salaris was een verademing. Ik kon dingen kopen! Mijn eerste salaris heb ik, op mijn vaste lasten na, dan ook helemaal opgemaakt aan kleding en accessoires. En stiekem mijn tweede salaris ook… En derde salaris ook…”
“Tijdens mijn studentenjaren had ik amper geld om uit te geven. Ik werkte in een café en het geld wat ik daar verdiende ging naar de huur van mijn kamer, naar collegegeld en naar een beetje eten. Ik at soms dagenlang soep met brood. Ik kreeg niets van mijn ouders en wilde ook niet lenen. Daarom had ik het soms best wel zwaar en daarom ging er toen ik een échte baan kreeg een wereld voor me open. Ik kon eindelijk de kleding kopen die ik al heel lang wilde hebben. Vanaf toen sloeg ik een beetje door!”
“Ik ben niet zo van het winkelen in de stad. Ik werk gewoon fulltime, dus mijn enige dagen die ik heb om naar de stad te gaan zijn zaterdag en zondag. Deze dagen vind ik vaak te druk om naar de winkels toe te gaan, dus meestal shop ik online. Online shoppen is voor mij echt fijn. In de avond terwijl er een serie opstaat gooi ik alles wat ik wil hebben in mijn winkelmandje. Ik betaal het en een dag later is mijn pakket al binnen! Er zijn weken dat er elke dag een pakketje voor mij komt. Maar zeker twee of drie keer in de week is het weer raak...”
“Gelukkig heb ik in mijn straat allemaal lieve mensen wonen die de pakketjes graag voor mij aannemen. De meeste mensen ken ik ook door de hoeveelheid pakketjes die ik kom ophalen. Het is altijd: ‘Zo Liek, heb jij een geldboom in de tuin? Wat heb je nou weer gekocht?’ Tot nu toe vinden ze het in ieder geval niet vervelend. En ikzelf ook niet. Ik word nog steeds elke keer blij als er een pakketje binnenkomt. Ik geef dan wel de helft van mijn salaris uit aan kleding, maar ik geef ook veel kleding weg. Ik heb vorige week nog drie vuilniszakken vol met kleding gedoneerd aan vrouwen die hier iets verderop in een asielzoekerscentrum zitten. Ik zorg altijd dat het dan weer goed terecht komt!”
“Ik ben nu gewend aan mijn goede salaris en aan dat ik alles kan kopen wat ik wil. Ik denk als ik ooit zonder werk kom te zitten het wel even moeilijk gaat worden. Ik moet dan toch minder gaan kopen dan wat ik nu doe… Hopelijk lukt het me dan wel om te stoppen met kopen, maar nu hoeft dat gelukkig nog niet.”
Heb of ken jij ook iemand met een shopverslaving en wil jij jouw verhaal (anoniem) doen? Stuur dan een mailtje naar vera@fashionlab.nl
Beelden: Shutterstock
Liefs, Vera
Nieuwste artikelen
