Je kunt bijna elke vrouw wel wakker maken voor een weekendje shoppen in New York, toch? Heerlijk de winkels afstruinen en kopen wat je leuk vindt. Ja, winkelen is nou eenmaal een echt vrouwendingetje. Sommige vrouwen winkelen alleen net even teveel, zoveel zelfs dat ze verslaafd zijn aan shoppen. De komende weken lezen jullie elke twee weken een verhaal van een vrouw die verslaafd is aan winkelen.
Vandaag geven we het woord aan Eugenie (23). Eugenie werkt in de thuiszorg en heeft last van een shopverslaving. Zo is het allemaal begonnen: “Toen ik jong was wilde ik altijd al nieuwe spullen. Mijn ouders vonden dat ik niet zo gek moest doen en zorgden er dan ook voor dat ik niet te veel geld uitgaf. Ik snapte maar niet dat uitgerekend zij dat tegen mij zeiden. Zij gaven namelijk geld uit als water. En dat niet alleen: overal door het huis lieten ze geld slingeren.”
“Toen ik mijn studie op m’n 19e had afgerond kreeg ik een leuke job in de thuiszorg. Ik bleef thuis wonen zodat ik kon sparen voor leuke reizen en een eigen huisje. Alleen van dat sparen kwam er eigenlijk niets. Ik ging steeds vaker winkelen. Niet alleen met mijn vriendinnen, maar ook met mijn moeder en zus. Elke week ging ik wel een aantal keer de stad in. Of het nou voor werk, na werk of in het weekend was. Ik kreeg steeds vaker de drang om te winkelen.”
“Mijn ouders en vriendinnen hadden en hebben geen idee dat ik verslaafd ben aan shoppen. Ook hebben ze geen idee dat er na 4 jaar nog steeds niets op mijn spaarrekening staat. Integendeel… Ik steel juist van mijn ouders om te kunnen winkelen. Ik ben er zeker niet trots op en toen ik voor de eerste keer een briefje van €50 pakte voelde ik me eigenlijk ook heel erg schuldig. Toch kocht ik er wat van en daarna was het slechte gevoel weg.”
“Toen ik voor het eerst dat jurkje aan had maakte mijn moeder nog een opmerking van: ‘Eug, wat een schattig jurkje!’ En toen dacht ik: ‘Ja, bedankt mam…’ Steeds vaker pakte ik geld van mijn ouders. Het lag er en zij hebben het gewoon ruim, dus echt niet dat ze iets zouden missen.”
“Tot op de dag van vandaag hebben zij nooit gemerkt dat ik een paar keer per maand geld van hun pak om te gaan winkelen. M’n vader maakte laatst wel een keer een opmerking van: “Oh, ik dacht dat ik meer geld had’, maar toen was m’n moeder niet thuis. Hij dacht waarschijnlijk dat zij wat geld had gepakt en zei er verder niets meer over.”
“Ik heb besloten om vanaf volgende maand een vast bedrag te gaan sparen. Mijn vriendinnen zijn nu bijna allemaal uit huis en ik wil graag ook een eigen plekje hebben. Dit gaat natuurlijk niet als ik al mijn geld uit blijf geven aan kleding. Ik ben benieuwd of het me gaat lukken…”
Heb of ken jij ook iemand met een shopverslaving en wil jij jouw verhaal (anoniem) doen? Stuur dan een mailtje naar vera@fashionlab.nl
Beelden: Shutterstock
Je moet ingelogd zijn om een comment achter te laten.
Inloggen OF