Je kunt bijna elke vrouw wel wakker maken voor een weekendje shoppen in New York, toch? Heerlijk de winkels afstruinen en kopen wat je leuk vindt. Ja, winkelen is nou eenmaal een echt vrouwendingetje. Sommige vrouwen winkelen alleen net even teveel, zoveel zelfs dat ze verslaafd zijn aan shoppen. De komende weken lezen jullie elke twee weken een verhaal van een vrouw die verslaafd is aan winkelen.
Vandaag geven we het woord aan Jasmina (24). Jasmina werkt in een club en heeft last van een shopverslaving. Zo is het allemaal begonnen: “Ik was altijd al een echte prinses. Hoe duurder en groter, des te beter. Ik kan er niets aandoen, ik hou gewoon van blingbling en van dure dingen. Van mijn ouders kreeg ik het niet, want zij hadden er geen geld voor, dus ging ik zelf werken om die dingen wel te kunnen kopen. Toen ik jong was had ik al een krantenwijk, daarna ging ik in een kledingwinkel werken en uiteindelijk kwam ik in de horeca terecht.”
“Eerst was ik ‘gewoon’ een serveerster in een restaurant, maar dat vond ik niks. Ik wilde meer. Toen ik bij een club solliciteerde als barvrouw wist ik dat dit het was. Drankjes maken voor mensen die helemaal losgaan en het naar hun zin hebben. Supertof! Ook was en is het team echt heel erg leuk. En over mijn salaris hier moet ik helemaal niet klagen. Ik werk namelijk drie avonden in de week en ik krijg zo’n €200 fooi per avond én dan nog mijn normale salaris. Je snapt wel dat dat aardig aantikt.”
“Op mijn salaris heb ik dus per maand zo’n €2400 fooi. Dit geld gaat allemaal op aan kleding, schoenen, parfum en andere leuke dingen. Ik koop best wel dure dingen, mijn duurste tas is €6000. Mijn salaris is dus zo helemaal op. Gelukkig heb ik een rijke vriend die blij is dat hij mij kan verwennen met de leukste en mooiste dingen. Heel vaak als ik iets zie dan koopt hij het voor me. Van dure Gucci schoenen tot een tas van Chanel, ik krijg het allemaal.”
“Inmiddels heb ik een hele grote kamer vol met allemaal kleding en accessoires. Binnenkort ga ik samenwonen met mijn vriend en daar krijg ik een grote walk-in-closet waar ik al mijn pareltjes kan uitstallen. Ik kan niet wachten! M’n vriend zorgt er ook echt voor dat ik mijn shopverslaving kan voortzetten en daar ben ik heel erg blij mee. Het werd anders namelijk keihard afkicken… Als ik iets niet kan kopen omdat ik er geen geld voor heb dan vraag ik het aan hem. Ik ben pas weer blij als ik het heb gekregen. Best wel verwend als ik er zo over nadenk, maarja… Zo ben ik gewoon! En zolang het kan dan doe ik het gewoon.”
Heb of ken jij ook iemand met een shopverslaving en wil jij jouw verhaal (anoniem) doen? Stuur dan een mailtje naar vera@fashionlab.nl
Beelden: Shutterstock
Je moet ingelogd zijn om een comment achter te laten.
Inloggen OF