Je kunt bijna elke vrouw wel wakker maken voor een weekendje shoppen in New York, toch? Heerlijk de winkels afstruinen en kopen wat je leuk vindt. Ja, winkelen is nou eenmaal een echt vrouwendingetje. Sommige vrouwen winkelen alleen net even teveel, zoveel zelfs dat ze verslaafd zijn aan shoppen. De komende weken lezen jullie elke twee weken een verhaal van een vrouw die verslaafd is aan winkelen.
Vandaag geven we het woord aan Moniek (27). Moniek is manager in een kledingwinkel heeft last van een shopverslaving. Zo is het allemaal begonnen: “Mijn moeder had vroeger een kledingwinkel en toen ik 15 was begon ik daar al in het magazijn te werken. Ik zag daar altijd al als eerste de nieuwe collectie en begon daarvan te kwijlen. Het was allemaal zo leuk en ik wilde het eigenlijk allemaal hebben! Toch lukte dat niet… Ik kreeg toen iets van €3 per uur, dus ik moest heel wat dagen werken voordat ik iets kon kopen.”
“Toen ik van de middelbare school af kwam was het voor mij duidelijk dat ik ook een eigen kledingwinkel wilde hebben. Ik ging daarom detailhandel richting mode studeren. Ik verliet mijn moeders winkel en ging bij een bekende winkelketen werken. Ik wilde namelijk bij verschillende winkels een kijkje hebben genomen achter de schermen zodat ik later genoeg ervaring zou hebben. Bij mijn eerste echte baan verdiende ik veel meer per uur dan bij mijn moeder in de winkel, dus er ging een wereld voor me open. Ook kreeg personeel daar 30% korting op hun aankopen. Voor ik het wist ging mijn hele salaris aan kleding op…”
“Inmiddels ben ik wat banen verder, maar nog steeds gaat mijn hele salaris aan kleding op. Dit is ook de reden dat ik nog geen eigen kledingwinkel heb. Ik kan gewoon niet sparen, ik ben echt shopverslaafd. Zo erg dat ik mijn grootste droom daar dus zelfs voor opgeef. Ik kan alleen mijn vaste lasten betalen en de rest van mijn geld gaat op aan kleding, schoenen en accessoires. Ik schaam me eigenlijk kapot. M’n vriendinnen vragen weleens of ik zin heb om uit te gaan of lekker te gaan eten, maar daarvoor heb ik gewoon geen geld.”
“Soms bedenk ik me hoe het zou zijn als ik een eigen kledingwinkel zou hebben. Ik hoop echt nog dat het ervan komt. Ik zou zelfs een nier verkopen als dat moest. Dan heb ik in ieder geval geld voor die winkel… Nu ik dit allemaal vertel merk ik wel echt dat ik er iets aan moet doen. Ik moet denk ik hulp hebben van iemand die mij een bepaald budget geeft en zorgt dat ik niets meer uitgeef, maar juist ga sparen. Dat is mijn doel dit jaar!”
Heb of ken jij ook iemand met een shopverslaving en wil jij jouw verhaal (anoniem) doen? Stuur dan een mailtje naar vera@fashionlab.nl
Beelden: Shutterstock
Je moet ingelogd zijn om een comment achter te laten.
Inloggen OF