Je kunt bijna elke vrouw wel wakker maken voor een weekendje shoppen in New York, toch? Heerlijk de winkels afstruinen en kopen wat je leuk vindt. Ja, winkelen is nou eenmaal een echt vrouwendingetje. Sommige vrouwen winkelen alleen net even teveel, zoveel zelfs dat ze verslaafd zijn aan shoppen. De komende weken lezen jullie elke twee weken een verhaal van een vrouw die verslaafd is aan winkelen.
Vandaag geven we het woord aan Anneloes (28). Anneloes is manager bij een bekend lingeriemerk en heeft last van een shopverslaving. “In totaal heb ik meer dan een ton uitgegeven aan mijn shopverslaving, en dat allemaal in maar een paar jaar…” Zo begon het allemaal! “Tijdens mijn studententijd was ik ontzettend arm. Ik studeerde in Amsterdam en moest ieder dubbeltje omdraaien. Door omstandigheden had ik het contact met mijn ouders verbroken en moest het dus allemaal zelf doen. Ik woonde in een kamertje van 3 bij 3 meter, maar betaalde daar uiteraard de hoofdprijs voor. Om dit allemaal te kunnen betalen werkte ik naast mijn studie in de avonduren en in het weekend bij een café in de buurt. Ik had niet veel en kon naast eten niet heel veel meer kopen.”
“Toen ik op mijn 23ste ging afstuderen en niet lang daarna een leuke baan vond in de PR wereld werd dat wel anders. Ik had opeens veel meer geld te besteden. Ik verruilde mijn kamertje voor een appartement net buiten de stad en had daarnaast nog veel geld over. Ik kon eindelijk winkelen, eindelijk dingen kopen die ik wilde en daar verloor ik mijzelf een beetje in… Ik kreeg zo’n goed gevoel van kleding kopen. Het vulde als het ware de leegte op in mijn leven die ik op dat moment had. Ik miste mijn ouders en zusje en ik kocht daarom kleding en andere dingen om mij weer goed te laten voelen.”
“De jaren daarna bleef het zo doorgaan. Ik kreeg later nog een betere baan met een nog beter salaris, dus wanneer ik mijn salaris had ging ik gelijk de stad in. Mijn vriendinnen maakten er weleens grapjes over: “Weetje zeker dat je niet met iemand moet praten? Want je hebt nu alweer drie tassen vol met nieuwe spullen” Ik lachte er hard om, maar wist diep vanbinnen dat ze wel gelijk hadden…”
“Vorig jaar liep ik tegen de liefde van mijn leven aan. Letterlijk… We raakten aan de praat en wisselden nummers uit. Voordat ik het wist had ik een date met hem en dat was zo ontzettend leuk. Natuurlijk had ik speciaal voor die date een nieuw setje gekocht, ook al had ik nog tientallen setjes in mijn kast hangen met de kaartjes er nog aan. Binnen een halfjaar kwam hij bij mij in het appartement wonen, het ging zo goed! Hij merkte toen wij samenwoonden al snel dat ik ‘best wel veel’ kleding kocht. Toen hij er op een lieve manier wat van zei kwam bij mij alles eruit. Ik was gewoon ziek en ik voelde me in dat opzicht zo slecht…”
“Hij wilde mij graag helpen en samen bekeken we mijn bankafschriften. Ik betaalde altijd alles met mijn pinpas, omdat ik anders nog meer geld uitgaf, dus we konden zo snel berekenen hoeveel ik had uitgegeven sinds ik fulltime werkte. M’n vriend zat avonden lang alles te berekenen en kwam uit op een bedrag van €109.020. Ik schrok me kapot… Voor dat geld had ik gewoon een half appartement in Amsterdam kunnen kopen. Vanaf dat moment heb ik mijn pinpas aan mijn vriend gegeven en heb ik in overleg met hem mijzelf elke maand een budget gegeven.”
“Ik ben blij dat ik geen schulden heb gemaakt, maar voor alles hard heb gewerkt. Ik zie mijn vriend als een echte held. Hij heeft mij zo goed geholpen en ik ben hem eeuwig dankbaar. Naast mijn vriend weet niemand van mijn probleem, ja probleem, want dat is het nog steeds. Het moet gewoon slijten… Ik kom expres niet meer in de stad, want dan zie ik dingen die ik wil shoppen. Dankzij het budget kan ik af en toe kleine dingen kopen, maar voor de komende jaren heb ik in ieder geval genoeg kleding en schoenen… En als ik nu mijn spaarrekening zie dan word ik alleen maar heel erg blij. Eindelijk heb ik iets op mijn spaarrekening!”
Beelden: Shutterstock
Je moet ingelogd zijn om een comment achter te laten.
Inloggen OF